maandag 29 maart 2010

Djaran kepang

Zondag 29 maart zijn we met Andy (de leerkracht van onze school) naar Djaran Kepang gaan kijken. Dit is een Javaans feest waarbij mensen in trance geraken en bezeten worden door geesten van dieren. Een heel bijzondere ervaring! Het feest wordt georganiseerd op een pleintje waar er rondom kraampjes staan. Hier kan je spelletjes spelen en genieten van de Javaanse keuken. Het oproepen van de geesten gebeurt op muziek van een tamtam en een aantal xylofonen. Het muziekje alleen klinkt al mysterieus! Nadat de muzikanten een tijdje gespeeld hebben, komen er mannen die verkleed zijn al dansend het plein op. Ze dragen rode kleren en hebben allemaal een rieten paard bij zich. De dansers worden begeleid door een soort van draak die rond hen loopt. Nadat ze een tijdje in een cirkel gedanst hebben zijn ze klaar om de geesten te ontvangen. Om ongelukken te vermijden mogen andere mensen geen rode kleren aandoen. Enkel degene die deelnemen aan het ritueel dragen rode kleren. Zij krijgen ook een speciale geur op hun lichaam om elkaar te herkennen (het zit allemaal nogal ingewikkeld in elkaar). De dansers werden deze keer bezeten door de geesten van apen. Ze kregen kokosnoten en die scheurden ze aan flarden met hun tanden. Ze aten gras en deden de gekste dingen. Zo liep er iemand met zijn hoofd tegen een metalen plaat en leek er geen last van te hebben. Het aap zijn hebben ze ongeveer een uurtje volgehouden. Daarna was het tijd om de geesten opnieuw te verjagen. Dit ging niet bij iedereen even gemakkelijk, bij sommigen wilde de geesten niet vertrekken. Nadien beweren ze dat ze zich er niets meer van kunnen herinneren. Het is ook dan pas dat ze de pijn beginnen voelen. Daarna zijn we gaan eten op Blauwgrond. Een straat met allemaal eettentjes waar je lokale gerechten kan eten. Ik heb gekozen voor bamie met kipsaté en bakabana (gebakken banaan met pindasaus) erg lekker! Daarna hebben we ook een lokaal drankje geprobeerd (niet lekker!). Het is op basis van kokosmelk met een roze kleurstof en daar voegen ze dan nog bolletjes gelatine aan toe. Echt een gekke combinatie en heel slijmerig. Het schijnt ook niet goed te zijn voor je darmen dus hebben we het maar laten staan… We hebben heel de tijd in het donker gegeten omdat half Paramaribo zonder stroom zat. Het had ook zijn charmes, diner bij kaarslicht.

foto's overbridge en jodensavanne

Foto's jodensavanne en overbridge



Jodensavanne en overbridge

Jodensavanne en overbridge

Zondag 21 maart zijn we met heel de groep naar de Jodensavanne geweest. Dit is de eerste nederzetting van de Joden in Suriname. We moesten om 7u klaar staan om te vertrekken, maar lagen pas om half 6 in bed. Zaterdag zijn we namelijk naar de zsa zsa zsu geweest. Een discotheek niet ver van ons huis. De Surinamers weten wat feestvieren is! Toen de zaak leeg begon te lopen, begonnen de overblijver te breakdancen op de dansvloer. Ieder om de beur ten tegen elkaar. Geweldig om te zien (bij ons waren ze waarschijnlijk al lang aan het vechten). Je ziet hier ook nog andere vreemde dingen tijdens het uitgaan. Mensen die elkaar half staan uit te kleden in een donker hoekje en waarschijnlijk nog wel andere dingen uitspoken ook. Om bij de jodensavanne te komen, moesten we eerst met een veerboot over de rivier gezet worden. Een hele ervaring als je de kwaliteit van de boot bekeek. Zoiets zie je alleen maar in films. Toen we de rivier overstaken passeerden we een brug waar 2 jaar geleden een boot tegen gevaren is. De brug is nog steeds niet gemaakt, zo gaat dat nu eenmaal in Suriname. Niks moet en alles mag.µ
Daarna reden we verder naar de ruïnes van de Savanne. Ik vond het eerlijk gezegd wat tegen vallen, maar het uitzicht was wel heel mooi. Ook de begraafplaatsen uit de 18de eeuw waren indrukwekkend. Daarna reden we verder naar overbridge, een kunstmatig aangelegd strand. Heel mooi en het leek toch heel natuurlijk!

Uitstap met Andy

14 maart zijn we met een leerkracht van onze school het binnenland ingetrokken. Hijzelf woont in de stad, maar zijn moeder woont vlak naast de jungle. Hij heeft ons eerst meegenomen voor een rit langs de Suriname rivier. Daarna zijn we met zijn auto een stukje door de jungle gereden en hebben we nog net de staart van een leguaan gezien (hij was te snel weg). Het was een heel avontuur om met een gewone auto de wegen daar te berijden. Het verbaast met dat we onderweg geen onderdelen zijn kwijtgeraakt aangezien de bodem van de auto de helft van de tijd over de grond sleepte. Daarna zijn we naar zijn moeder gereden. In hun tuin stonden een hele hoop fruitbomen die we allemaal uitgeprobeerd hebben. Zo hebben we ook een verse kokosnoot geopend en het kokoswater opgedronken. Smaakt heel anders dan de kokosnoten bij ons in de winkel. We hebben ook sterappels en gouyave geprobeerd. De sterappels zijn te zien op de foto. Ze worden op een heel gekke manier geplukt en het valt echt niet mee (zie foto)! Gouyave lijkt op een appel maar smaakt naar een uitgedroogde peer. De pitjes mag je absoluut niet opeten want dan krijg je last van constipatie. Daarna zijn we een stukje de jungle ingewandeld en hebben we met een machete wat bamboe omgehakt. Daarna zijn we opnieuw een stukje gaan rijden door de jungle, tot aan de Suriname rivier. Hier hebben we gezwommen, een echt stukje puur natuur. Bij gebrek aan zwemgerief, zijn we dan maar met ons ondergoed aan het water ingedoken. Daarna zijn we nog gaan eten bij de moeder van Andy. Ze had speciaal voor ons een javaanse maaltijd klaargemaakt. Het eten bestond uit: bamie, kip, witte rijst, ketjap en kokoswater met stukjes kokos. Erg lekker! Als dessertje aten we pannekoekjes met rozijnen. Ook weer typisch Javaans.

donderdag 18 maart 2010

De St-Louieseschool





Foto's

Trip naar het binnenland met Andy




Foto's





donderdag 11 maart 2010


Hallo allemaal,

Het is ondertussen al weer een tijdje geleden, maar de tijd vliegt hier en er zijn zoveel leukere dingen te doen dan op internet zitten! Maar toch, hier volgt een overzicht van de voorbije 14 dagen.
We hebben ondertussen een bezoekje gebracht aan de zoo in Paramaribo. Voor 5 SRD (1.25 euro) kon je het park al binnen. Het was redelijk klein maar wel de moeite. Vooral de afstand die tussen de mensen en de beesten zit, ik heb voor het eerst in mijn leven een Bengaalse tijger op 1 meter afstand gezien. Je hand kon je zo tussen de tralies steken. Er zaten ook anaconda’s, de beesten hadden toch wel een lengte waar ik van onder de indruk was.
Daarna zijn we naar een hele grote supermarkt gewandeld waar ze allemaal Europese producten verkopen. Dit deed wel eens deugd want na een maand bami en rijst, ben je blij dat je iets bekend kan eten. We kwamen dan ook buiten met een rekening van 600 SRD, zo ongeveer 150 euro.
Vrijdag 5 maart hebben we onze eerste salsa les gevolgd. De lessen worden gegeven door Christoferes. Ondertussen hebben we nog al een lesje gehad en de basis beginnen we onder de knie te krijgen. Waar kan je tenslotte beter salsa leren dansen dan in Zuid-Amerika. Volgende les, beginnen we met partners te dansen, ik ben benieuwd! Daarna hebben we voor het eerste een stapje in het Surinaamse uitgaansleven gezet. We zijn naar La Caff geweest, een klein danscafé in het uitgaanscentrum. Het was zeker voor herhaling vatbaar!
Zaterdag 6 maart zijn we met een paar gaan eten in de Waag. Een super gezellig Italiaans restaurant aan de Suriname rivier. Ook Inge (lerarenopleiding LO) en haar Nederlandse kotgenoten Jiska en Claudia waren erbij. De lasagne was heel lekker en ook de tiramisu heeft gesmaakt!
Zondag 7 maart hebben we voor het eerst op de Suriname rivier gevaren toen we naar de dolfijnen gingen kijken. Het waren wilde dolfijnen die bij de monding van de rivier in de Atlantische oceaan zwommen. We hebben er een heel aantal gezien. In het begin zagen we ze enkel in de verte, maar toen ze beseften dat de boot geen bedreiging vormden, kwamen ze langs de boot gezwommen. Vooral de kleine dolfijn was heel nieuwsgierig en toonde een paar van zijn beste kunstjes. Bij de monding van de rivier zijn we aangemeerd en hebben we een uurtje in de Atlantische oceaan gezwommen tussen de meters hoge golven, de enige manier waarop ik uit het water raakte was door met te laten meeslepen door een van de golven. Resultaat: een bikinibroek vol zand… Net toen we wilden vertrekken kregen wen een tropische regenbui over ons heen, dit was de eerste keer dat ik het hier koud gehad heb, gelukkig duren de buien hier niet lang en wordt het daarna meteen weer warm.
Woensdag 10 maart waren we uitgenodigd bij de familie Lamsberg. Dit zijn man en vrouw die beide directrice en directeur zijn op de scholen waar wij stage lopen. Haar dochtertje, Julia, werd 1 jaar en er werd een verjaardagsfeestje gehouden. Ik heb nog nooit zoveel eten gekregen op een feest! Er zat wel 1 gerechtje bij dat ik subtiel overgeslagen heb, een stoofpotje van kip met alle onderdelen van die kip. Zelfs de poten (met de nagels) zaten er nog bij… Het was wel een gezellig boel en een hele ervaring om eens een keertje bij Surinamers thuis te komen. Op het feestje was zelfs een springkasteel aanwezig, het enige probleem was de elektriciteit die hier niet van hoogstaande kwaliteit is. Elk halfuur moest de blazer in een anders stopcontact door overbelasting.
Ondertussen hebben we ook al gepland welke andere uitstapjes we gaan doen, ik kijk er zo naar uit!
We gaan een bezoekje brengen aan de suikerrietplantages, de Jodensavanne (de eerste nederzetting van de Joden) en overbridge (een kunstmatig aangelegd strand). Het uistapje waar ik heel erg naar uitkijk is het bezoek aan de rally vallen. 4 dagen Jungle met een beklimming van de Voltzberg, dit geeft je een uitzicht over heel het regenwoud. Op deze uitstap zouden we ook wilde apen, kaaimannen en anaconda’s moeten zien. We keren terug naar de stad met een sportvliegtuigje zodat we over het oerwoud vliegen!!! Dan zijn we een paar dagen thuis en gaan we kajakken door de riviertjes van het oerwoud. Bij de tocht zouden we zeekoeien en reuze ottters moeten zien. Ook hierbij overnachten we in het oerwoud.
10,11 en 12 maart varen we naar Galibi. Een strand waar zeeschildpadden hun eieren komen leggen. Deze dieren kunnen groter zijn dan 1.65meter. ik hoop dat we er zo eentje te zien krijgen! Het leukste van al is dat we op het strand zelf slapen, dit heeft de man van een leerkracht van bij ons op school geregeld. Als je het met een toeristische organisatie zou doen, zou je ergens anders slapen. Dus enkele onze groep zal die nachten op het strand aanwezig zijn!! Het laatste uitstapje maken we naar Brownsberg. Een reservaat in het regenwoud. Evelien is dan jarig en er is al een feestje georganiseerd. Ik hou jullie zeker op de hoogte van hoe de uitstapjes gegaan zijn!
Groetjes
Tinne

zaterdag 6 maart 2010

Holi Paghwa en DJ Clint (voor mijn papa)






Maandag 1 maart hadden we een nationale feestdag in Suriname, namelijk Holi Paghwa Dit is een feest dat voornamelijk door de Hindoestanen gevierd wordt en is afkomstig uit India. Zoals je op de foto’s kan zien komt er heel wat kleurtjes aan te pas. Dit is een soort van talkpoeder dat gemengd wordt met een kleurstof. Jammer genoeg bestaat er ook een andere variant, een vettige brij gemengd met water. Het probleem hierbij is dat het niet uit je kleren gaat en nog erger niet uit je haar. Het is nu ondertussen 11 maart en ik heb nog steeds een paarse lok in mijn haar. Heel erg hip . Er wordt met het poeder gegooid omdat de Hindoestanen geloven dat het kwade geesten verdrijft, en waarschijnlijk ook gewoon omdat ze het leuk vinden! Het feest vond ’s avonds plaats bij upkar, een pleintje buiten de stad. Er kwam een bandje optreden en die konden er wat van! Het leken wel de Antilliaanse feesten in het klein. Er kwam ook een bekende Indische zangeres optreden. Ik schatte haar rond de 65 jaar, maar ze ging op het podium te keer als een twintiger.